Ode aan de liefde
Verrassend genoeg kom ik door mijn werk als bruidsstylist best veel in aanraking met de liefde.
En niet zomaar een liefde, liefde die gekozen is.
Maar liefde kies je toch niet dat komt toch op je pad, een vonk die overslaat. Nou ik vind het ingewikkelder dan dat.
Ik heb niet alleen klanten die liefde in de kroeg tegen het lijf lopen, trouwen en dan is het goed. Ik heb klanten die voor een tweede keer trouwen omdat de eerste liefde toch niet de liefde bleek te zijn of erger, de liefde is overleden en om een of andere magisch reden krijgen ze een tweede kans in liefde. Liefde die op zich heeft laten wachten, liefde die niet kon wachten. Of wat dacht je van de liefde die werd gevonden terwijl er al een andere liefde was.....
Geen enkel liefdes verhaal is hetzelfde.
Wat is liefde.
Hierbij gebruik ik graag de woorden van een wijze beer;
How do you spell love, you don't spell it, you feel it.
En er zijn zoveel verschillende liefde als je het mij vraagt.
Liefde voor familie, vrienden is anders dan liefde voor je partner, kinderen, huisdier.
Maar ik vind dat er ook onderscheid is tussen liefde voor een hobby, een passie.
Hoewel al deze dingen hebben wel iets gemeen. Je wordt er gelukkig van en ik denk dat daarmee de definitie van liefde is gevonden.
Liefde is
wat jou gelukkig maakt
En als jij gelukkig bent
kun je liefde ontvangen
lief hebben
en liefde geven
Geluk is liefde
liefde is geluk
Je doet iets waar je blij van wordt, wat je gelukkig maakt.
Als ik een klant blij heb gemaakt met een prachtige styling en ze straalt en ze is blij, wordt ik daar blij van, gelukkig zelf. Dan heb ik liefde voor mijn werk.
Als ik mij trots voel omdat mijn zoon trots op zichzelf is omdat het gelukt is zijn veters voor de eerste keer zelf te strikken. Dan voel ik ook liefde.
Maar ook als ik een lekker gerechtje heb met een goede wijn, daar wordt ik gelukkig van en ja ik heb liefde voor goed eten en drinken. Maar ook als ik een doel heb bereikt, waar ik hard voor heb gewerkt. Gelukkig ben ik dan, dan voel ik liefde. Voor mijzelf, trots.
Verliefdheid, de kriebels in je buik. Niet kunnen eten of slapen. Het niet bij elkaar kunnen zijn, het continu bij elkaar willen zijn. De eerste kus, de glimlach die je kramp in je wangen geeft omdat je niet kan stoppen met glimlachen als je naar hem kijkt.
De woorden zeggen, vind ik niet hetzelfde als het laten voelen. Een hand die je vastpakt, een knuffel op het juiste moment. Er zijn op speciale, bijzondere momenten, oprecht interesse hebben in de ander, klaar staan, ondersteunen. Dan wordt het geven om, de verliefdheid, houden van.
Veel relaties stoppen met bestaan omdat ze de verliefdheid niet meer voelen. De verandering van het gevoel geeft paniek en reden tot twijfel. Maar ik voel mij fijn als hij weer thuis komt. Als ik iets leuks te vertellen heb dan bel ik hem als eerste. Hij kent mij als geen ander. Hij weet precies wat hij moet zeggen om mij uit de put te halen. Hij laat mij boos en sago zijn en geeft mij de ruimte. Hij houd mij tegen als ik weer wat geks in mijn hoofd heb. Hij laat mij lachen. Maar hij weet ook hoe hij mij boos moet krijgen. Maar dat mag ook wel na 18 jaar samen zijn.
Toen we verkering kregen waren mijn ouders net uit elkaar. Ik was steeds tussen de twee aan het verhuizen. Ik was aan het feesten, ging soms naar school, en werkte. Ik ben niet het meisje dat een blanco blad had en daar schrikken ze van. Maar hij niet. Hij zag mij wie ik was hoe ik was, zelfs voordat ik het zelf zag. Hij was absoluut het tegenover gesteld van wat ik dacht leuk te vinden. Innerlijk en uiterlijk. Maar hij gaf mij het gevoel thuis en veilig te zijn.
We zijn al snel gaan samenwonen. Het was geen rozengeur en wodka lime. Ruzies hebben we zeker gehad, nee geen discussies, ruzies. Het goed maken, het naar elkaar toe groeien. De verliefdheid was dan misschien minder maar de liefde groeide.
En dan is het Valentijns, de dag van de liefde, de dag om je ´geheime´ liefde te laten weten dat je aan hem/haar denkt. Uiteraard lekker commercieel.
Ik kan toch iedere dag zeggen dat ik van haar hou, een cadeautje geven... ja, maar doe je het ook. Ja top dan is Valentijn niet voor jou gemaakt. Maar er zijn mensen die het regelmatig vergeten en dan is het toch geweldig om mee te gaan met de massa. Het maakt mij niet uit dat ze zeggen, dat ze er niet aan doen, niets om geven. Niets willen. Maak dat de kat wijs.
Iedereen wil een cadeautje een lief woordje een appje.
Dus of het nu vandaag is of morgen. Maar laat de mensen van wie je houd weten dat je van ze houd.
Op jouw wijze met de woorden of het gebaar dat jij fijn vind!!
Het is maar een dag. Kom op, get with the program.
En hoe toepasselijk is het dan ook dat het vandaag de Doe Dag is van On Stage Beroepenfeest. Waarbij het thema is; Je mag alles worden behalve ongelukkig en omdat het 10 jaar bestaat is er een nieuw thema bij; Zo trots als een pauw. En zo is het.
Wees trots op jezelf, hou van jezelf, doe wat je gelukkig maakt en je zult liefde vinden en ontvangen!
En ja! Ik heb zojuist mijn Valentijns cadeau gekregen; Een prachtig vest van Supernatural. De boy knows me well. En dat ik blij ben, maakt hem blij en dan maakt hem gelukkig en geliefd. En ik, geef ik hem wat.... Ik heb hem net dat goede gevoel gegeven, is dat niet genoeg.... ;)
Liefs Cynthia
Geen opmerkingen:
Een reactie posten